Stel je een simpele vraag aan het college van burgemeester en wethouders – zonder oordeel, gewoon omdat je wilt weten hoe het zit – dan vinden sommige mensen dat je te snel reageert.
“Wacht nou even.”
“Waarom nu al vragen?”
“Laat eerst een rapport komen.”
Dat soort reacties hoor ik steeds vaker.
Toen ik vragen stelde over het gebruik van plastic bekers met carnaval, kreeg ik die opmerkingen ook. We zouden “te snel reageren”. Nou, maanden later is er nog steeds geen evaluatie. Dus wat is dan te vroeg?
En onlangs nog: er werden bij een bezetting van de Universiteit Maastricht vijftien actievoerders opgepakt. Prima, dat kan gebeuren. Maar hun identiteit is niet eens gecontroleerd. Geen paspoort, geen naam, niets. Stel je daar vragen over, dan ben je ineens een probleemmaker. Dan roep je zogenaamd om strengere regels of tast je het demonstratierecht aan. Terwijl mijn vraag simpel was: hoe kan het dat we bij sommige groepen heel precies weten wie ze zijn, en bij andere groepen ineens niets registreren?
En dan nog de recente uitspraak van de rechter over de Muziekgieterij: bijna 4 miljoen euro subsidie ten onrechte verstrekt. Een stevige uitspraak. Wat doe ik als raadslid? Vragen stellen. Want dat is mijn werk. Toch? Maar zelfs daar komt meteen kritiek op. Waarom stel je nú al vragen, Jo? Waarom zo scherp?
Nou, omdat ik namens de mensen in deze stad wil weten wat er gebeurt. Omdat dat geld van de burgers is. Omdat transparantie geen luxe is, maar een recht. En omdat het mijn taak is – en die van elke volksvertegenwoordiger – om op te letten, te controleren en waar nodig in te grijpen.
Wat me daarbij opvalt: stel je vragen of doe je iets positiefs voor een organisatie, een persoon of een initiatief? Dan krijg je duimpjes op Facebook, privéberichten, complimenten. Iedereen blij.
Maar stel je kritische vragen – ook al zijn ze terecht en netjes geformuleerd – dan is de toon ineens anders. Dan krijg je irritatie, weerstand en verwijten. Alsof alleen vragen met een positief sausje toegestaan zijn.
Maar politiek is er niet om het iedereen naar de zin te maken. Politiek is er om te zorgen dat dingen kloppen. Ook als dat betekent dat we moeilijke vragen moeten stellen.
Want als je pas iets mag zeggen als alles al achter de rug is, wat is dan nog de functie van een gemeenteraad?