Populisme: vieze term of vergeten basisprincipe?
Bijna iedere keer als een partij opkomt voor gewone mensen, klinkt er al snel een oordeel: “dat is populistisch!”. Maar wat is daar eigenlijk mis mee?
Populisme betekent: luisteren naar de stem van het volk. En eerlijk is eerlijk: welke partij is daar niet mee begonnen? De PvdA begon ooit voor de arbeider. De SP voor mensen die zich in de steek gelaten voelden. D66 wilde een nieuwe frisse democratie. Zelfs CDA en VVD zijn ooit begonnen om dichter bij de burger te staan. Allemaal vormen van populisme.
De een noemt het ‘volkse taal’, de ander noemt het ‘direct communiceren’. Wij noemen het gewoon doen wat mensen voelen.
Waar het vaak fout gaat, is als politici denken dat populisme hetzelfde is als roepen zonder denken. Of als ze bewust de boel op scherp zetten om kiezers te trekken. Maar dat is geen populisme, dat is misbruik maken van emoties. Dáár zit het probleem. Niet in het opkomen voor mensen.
Bij MAASTRICHT van NU vinden we: het mag best een beetje populistisch zijn. Als dat betekent dat we luisteren. Eerlijk durven te zeggen waar het op staat. En ons niet verstoppen achter rapporten, regeltjes of coalitie-afspraken.
Wij zijn er voor inwoners die zich niet gehoord voelen. Voor ondernemers die vastlopen. Voor mensen die allang het gevoel hebben dat de politiek te ver weg is geraakt. En ja, daar gebruiken we duidelijke taal voor. Want dat is nodig.
Populisme is niet het probleem. Nep-populisme, dat is het gevaar. Roepen om te roepen. Problemen benoemen, maar nooit oplossingen bieden. Wij kiezen een andere weg.
Wij zijn geen links of rechts. Wij zijn van nu. En nu is het tijd dat de politiek weer gewoon gaat luisteren.