De kieslijst en de rol van lijstduwers
Elke verkiezing zie je hetzelfde terugkomen: partijen presenteren hun kieslijst. Vaak staat er een groep van tientallen mensen op. Maar hoe werkt dat nou precies?
De eerste plekken op de lijst zijn meestal voor de mensen die echt politiek actief willen zijn. Zij willen het raadswerk doen en zich elke week inzetten voor de stad. Hoe verder je naar achter op de lijst komt, hoe groter de kans dat je een lijstduwer bent. Dat is iemand die niet zelf in de raad wil, maar wel de partij steunt.
Bekende namen, actieve buurtbewoners of mensen uit verenigingen worden vaak gevraagd om op de lijst te staan. Niet om zelf raadslid te worden, maar om te laten zien: “ik steun deze partij.” Dat levert soms extra stemmen op, omdat inwoners denken: hé, die ken ik, die vertrouw ik.
Kijk je naar Maastricht, dan zie je dat partijen soms wel 30 of 40 mensen op de lijst hebben. Maar iedereen weet: gemiddeld haalt een partij hier 3 of 4 zetels. Dan is het duidelijk dat de meeste namen nooit in de raad terechtkomen. Toch hebben die namen wél een functie: ze laten zien dat er draagvlak is in buurten, verenigingen en netwerken.
En laten we eerlijk zijn: dat doet iedere partij, lokaal en landelijk. Er is dus niets vreemds of oneerlijks aan. Het hoort gewoon bij hoe verkiezingen in Nederland werken.
O ja, een beetje van me zelf en een beetje van ……. 
Groet Jo Smeets