Een WOO-verzoek (Wet Open Overheid) is eigenlijk bedoeld voor inwoners die informatie van de overheid willen krijgen. Raadsleden zouden dit niet eens hoeven doen – wij horen gewoon via de griffier de informatie te krijgen die nodig is om ons werk te doen.
Toch moest raadslid Jo Smeets op persoonlijke titel een WOO-verzoek indienen over de Bonbonnière, omdat er signalen binnenkwamen dat er zaken niet klopten. Na maanden van wachten en uitstel kwam vandaag het antwoord: afgewezen. U krijgt de informatie niet.
En dan mag je jezelf als stad “transparant” noemen?
Wat hebben wethouder Manon Fokke (PvdA Maastricht), wethouder Hoenderkamp (GroenLinks Maastricht), wethouder Aarts (Maastrichtse VVD), wethouder Mackus (cdamaastricht), wethouder Bastiaans (SeniorenPartijMaastricht) en burgemeester Wim Hillenaar eigenlijk te verbergen?
Moet een raadslid straks echt de gang naar de rechter maken om de informatie boven tafel te krijgen die hij nodig heeft om zijn werk namens de inwoners te doen?
